کسوف های ایران در سده های 14 و 15 میلادی
کسوف 21 فروردین 686خ (3 آوریل 1307م)
این خورشید گرفتگی در سومین سال ایلخانی اولجایتو در ایران اتفاق افتاد.
میانه گرفت در ساعت 13 و 29 دقیقه به وقت ایران، در سودان (18 و 54 شمالی، 29 شرقی) بود. مدت گرفت 4 دقیقه و 33 ثانیه و پهنای نوار سایه در آن هنگام، 169 کیلومتر بود.
نوار سایه در ساعت 14 و 21 دقیقه وارد شهرستان جم در استان بوشهر شد. مدت گرفت 3 دقیقه و 34 ثانیه بود. در ساعت 14 و 41 دقیقه نوار سایه از میرجاوه در شهرستان زاهدان خارج شد. مدت گرفت در آن محل 3 دقیقه و 15 ثانیه بود.
کسوف 28 دی 755خ (10 ژانویه 1377م)
این خورشید گرفتگی در هفتمین سال فرمانروایی امیر تیمور گورکان اتفاق افتاد. البته هر گوشه از سرزمین ایران در زیر فرمان یک حکومت کوچک محلی بود.
میانه گرفت در ساعت 14 و 49 دقیقه در نیجریه (6 و 6 شمالی، 6 و 30 شرقی) بود. مدت گرفت در آن نقطه 4 دقیقه و 19 ثانیه و پهنای نوار سایه در آن هنگام 175 کیلومتر بود.
نوار سایه در ساعت 16 و 9 دقیقه به سر پل ذهاب در استان کرمانشاه رسید. مدت گرفت 2 دقیقه و 18 ثانیه بود. در ساعت 16 و 14 دقیقه نوار سایه شهر چابکسر در استان گیلان را ترک کرد. مدت گرفت 2 دقیقه و 7 ثانیه بود.
کسوف 27 تیر 867خ (9 ژوئیه 1488م)
تنها خورشید گرفتگی کلی در سده پانزدهم که در ایران قابل مشاهده بود، کسوف سال 1488م بود. این کسوف یک ماه پس از کشته شدن شیخ حیدر (پدر شاه اسماعیل صفوی) روی داد. در این سال، تیموریان در شرق ایران و آق قیونلوها در غرب ایران فرمان می راندند.
میانه گرفت در ساعت 9 و 51 دقیقه در جنوب غربی چین (28 و 54 شمالی، 89 و 30 شرقی) بود. مدت گرفت در آن نقطه 5 دقیقه و 36 ثانیه و پهنای نوار سایه در آن هنگام 219 کیلومتر بود.
نوار سایه در ساعت 8 و 21 دقیقه وارد شهرستان دهلران در استان ایلام شد. مدت گرفت 3 دقیقه و 55 ثانیه بود. نوار سایه در ساعت 8 و 46 دقیقه از شهرستان تایباد در خراسان خارج شد. مدت گرفت 4 دقیقه و 41 ثانیه بود.