دولت کوچوسون در کره

کوچوسون

بر پایه روایات کره ای، دانگون وانگوم در 3 اکتبر 2333 پ.م پادشاهی کوچوسون را تأسیس کرد که تا سال 108 پ.م پابرجا ماند.

یافته های باستان شناسی نشان می دهد که فرهنگ کوچوسون از سده نهم تا سده چهارم پیش از میلاد شکوفا بوده است. این فرهنگ در شمال کره و جنوب منچوری و استان کنونی لیائونینگ در چین گسترده بود و در بر گیرنده عصر مفرغ در این منطقه است. سلسله کوچوسون جانشین سلسله بائدال شده بود که آن هم پس از سلسله هوانگوک فرمان رانده بود.

فرمانروای آسمان (هوانین)، پسری به نام هوانونگ داشت. این پسر آرزومند زندگی در زمین بود. هوانین با خواست پسرش موافقت کرد و هوانونگ به همراه سه هزار تن از یارانش در کوه تابک واقع در کوهستان پاکتو فرود آمد. کوهستان پاکتو امروزه در مرز چین با کره شمالی قرار دارد (42 شمالی، 128 و 3 شرقی). هوانونگ با آدمیان همزیستی نمود و زندگی با آنان را تجربه کرد. خرس ماده ای که در یک غار می زیست، پس از 21 روز نیایش، به یک زن زیبا تبدیل شد. این زن که اونگنیو نام داشت، با هوانونگ آمیزش کرد و باردار شد. حاصل این آمیزش، پسری بود که دانگون وانگوم نام گرفت و پادشاهی کوچوسون را تأسیس کرد.

دانگون 93 سال فرمان راند و جانشینان او تا سال 108 پ.م بر شمال کره و جنوب منچوری فرمانروا بودند. نخستین پایتخت کوچوسون شهر آسادال (سرزمین زایش) نام داشت که به گمان بسیار در منچوری واقع بوده است. هنگامی که قلمرو کوچوسون به تصرف چینیها درآمد (108 پ.م) پایتخت در شهر وانگوم سونگ (پیونگ یانگ کنونی) بود.

دوران پادشاهی کوچوسون به دو دوره تقسیم می شود؛ بخش نخست به نام دانگون تا سال 1128 پ.م فرمان راند و بخش دوم نیز از این زمان تا 195 پ.م که گیجا نام گرفت. دوره سوم کوچوسون که دوره تاریخی شمرده می شود، از سال 195 پ.م آغاز شده و تا سال 108 پ.م ادامه می یابد. این دوره به نام نخستین پادشاه آن، ویمان، نام گرفته است و شامل فرمانروایی سه تن می شود.

در جنوب قلمرو کوچوسون و در نیمه جنوبی شبه جزیره کره، کنفدراسیون سامهان و حکومت جین فرمانروایی داشت که با امپراتوری چین و ژاپن نیز در ارتباط بود.

چینیها به مردم کوچوسون، دونگ یی (بربرهای شرقی) می گفتند. دونگ در زبان چینی به معنی شرق است. امیرنشین یان در اواخر سده چهارم پیش از میلاد به کوچوسون حمله کرد. امپراتوری هان در سال 108 پ.م به کوچوسون حمله کرده و شاه اوگئو را شکست داد. چینیها چهار پادگان لِلانگ، لینتون، شوانتو و ژنفان را در شمال شبه جزیره کره و شبه جزیره لیائودونگ مستقر ساختند. 50 سال طول کشید تا مردم کره توانستند پادشاهی مستقلی تشکیل دهند که شیلا نام داشت و در گوشه جنوب شرقی کره واقع بود. پادگانهای لینتون و ژنفان در سال 82 پ.م برچیده شدند ولی پادگان شوانتو که 221 هزار تن جمعیت را زیر فرمان داشت، در سال 302م برچیده شد. پادگان للانگ هم که 406 هزار تن جمعیت داشت، در سال 313م برچیده شد و پادشاهی کوگوریو بر منچوری نیز چیره شد.

فهرست شاهان کوچوسون

#

Personal Name

Hangul

Reign

1

Dangun Wanggeom

왕검

BCE 2333-BCE 2240

2

Buru

부루

BCE 2240-BCE 2206

3

Gareuk

가륵

BCE 2206-BCE 2155

4

Osa

오사

BCE 2155-BCE 2106

5

Gueul

구을

BCE 2106-BCE 2071

6

Dalmun

달문

BCE 2071-BCE 2039

7

Hanyul

한율

BCE 2039-BCE 2014

8

Seohan

서한

BCE 2014-BCE 1957

9

Asul

아술

BCE 1957-BCE 1929

10

Noeul

노을

BCE 1929-BCE 1906

11

Dohae

도해

BCE 1906-BCE 1870

12

Ahan

아한

BCE 1870-BCE 1843

13

Heuldal

흘달

BCE 1843-BCE 1800

14

Gobul

고불

BCE 1800-BCE 1771

15

Beoreum

벌음

BCE 1771-BCE 1738

16

Wina

위나

BCE 1738-BCE 1720

17

Yeoeul

여을

BCE 1720-BCE 1657

18

Dongeom

동엄

BCE 1657-BCE 1637

19

Gumoso

구모소

BCE 1637-BCE 1612

20

Gohol

고홀

BCE 1612-BCE 1601

21

Sotae

소태

BCE 1601-BCE 1568

22

Saekbullu

색불루

BCE 1568-BCE 1551

23

Amul

아물

BCE 1551-BCE 1532

24

Yeonna

연나

BCE 1532-BCE 1519

25

Solla

솔나

BCE 1519-BCE 1503

26

Churo

추로

BCE 1503-BCE 1494

27

Dumil

두밀

BCE 1494-BCE 1449

28

Haemo

해모

BCE 1449-BCE 1427

29

Mahyu

마휴

BCE 1427-BCE 1418

30

Nahyu

내휴

BCE 1418-BCE 1365

31

Deungol

등올

BCE 1365-BCE 1359

32

Chumil

추밀

BCE 1359-BCE 1351

33

Gammul

감물

BCE 1351-BCE 1342

34

Orumun

오루문

BCE 1342-BCE 1322

35

Sabeol

사벌

BCE 1322-BCE 1311

36

Maereuk

매륵

BCE 1311-BCE 1293

37

Mamul

마물

BCE 1293-BCE 1285

38

Damul

다물

BCE 1285-BCE 1266

39

Duhol

두홀

BCE 1266-BCE 1238

40

Dareum

달음

BCE 1238-BCE 1224

41

Eumcha

음차

BCE 1224-BCE 1205

42

Euruji

을우지

BCE 1205-BCE 1196

43

Mulli

물리

BCE 1196-BCE 1181

44

Gumul

구물

BCE 1181-BCE 1174

45

Yeoru

여루

BCE 1174-BCE 1169

46

Boeul

보을

BCE 1169-BCE 1158

47

Goyeolga

고열가

BCE 1158-BCE 1128

 

1.      King Munseong of Gojoseon, Gija 문성대왕 (r. 1126–1082 BCE);자수유/자서여(子須臾/子胥餘)

2.      King Janghye of Gojoseon 장혜왕 (r. 1082–1057 BCE)

3.      King Gyeonghyo of Gojoseon 경효왕 (r. 1057–1030 BCE)

4.      King Gongjeong of Gojoseon 공정왕 (r. 1030–1000 BCE)

5.      King Munmu of Gojoseon 문무왕 (r. 1000–972 BCE)

6.       King Taewon of Gojoseon 태원왕 (r. 972–968 BCE)

7.      King Gyeongchang of Gojoseon 경창왕 (r. 968–957 BCE)

8.      King Heungpyeong of Gojoseon 흥평왕 (r. 957–943 BCE)

9.      King Cheorwi of Gojoseon 철위왕 (r. 943–925 BCE)

10.  King Seonhye of Gojoseon 선혜왕 (r. 925–896 BCE)

11.  King Uiyang of Gojoseon 의양왕 (r. 896–843 BCE)

12.  King Munhye of Gojoseon 문혜왕 (r. 843–793 BCE)

13.  King Seongdeok of Gojoseon 성덕왕 (r. 793–778 BCE)

14.  King Dohoe of Gojoseon 도회왕 (r. 778–776 BCE)

15.  King Munyeol of Gojoseon 문열왕 (r. 776–761 BCE)

16.  King Changguk of Gojoseon 창국왕 (r. 761–748 BCE)

17.  King Museong of Gojoseon 무성왕 (r. 748–722 BCE)

18.  King Jeonggyeong of Gojoseon 정경왕 (r. 722–703 BCE)

19.  King Nakseong of Gojoseon 낙성왕 (r. 722–703 BCE)

20.  King Hyojong of Gojoseon 효종왕 (r. 722–703 BCE)

21.  King Cheonhyo of Gojoseon 천효왕 (r. 658–634 BCE)

22.  King Sudo of Gojoseon 수도왕 (r. 634–615 BCE)

23.  King Hwiyang of Gojoseon 휘양왕 (r. 615–594 BCE)

24.  King Bongil of Gojoseon 봉일왕 (r. 594–578 BCE)

25.  King Deokchang of Gojoseon 덕창왕 (r. 578–560 BCE)

26.  King Suseong of Gojoseon 수성왕 (r. 560–519 BCE)

27.  King Yeonggeol of Gojoseon 영걸왕 (r. 519–503 BCE)

28.  King Ilmin of Gojoseon 일민왕 (r. 503–486 BCE)

29.  King Jese of Gojoseon 제세왕 (r. 486–465 BCE)

30.  King Cheongguk of Gojoseon 청국왕 (r. 465–432 BCE)

31.  King Doguk of Gojoseon 도국왕 (r. 432–413 BCE)

32.  King Hyeokseong of Gojoseon 혁성왕 (r. 413–385 BCE)

33.  King Hwara of Gojoseon 화라왕 (r. 385–369 BCE)

34.  King Seolmun of Gojoseon 설문왕 (r. 369–361 BCE)

35.  King Gyeongsun of Gojoseon 경순왕 (r. 361–342 BCE)

36.  King Gadeok of Gojoseon 가덕왕 (r. 342–315 BCE)

37.  King Samhyo of Gojoseon 삼효왕 (r. 315–290 BCE)

38.  King Hyeonmun of Gojoseon 현문왕 (r. 290–251 BCE)

39.  King Jangpyeong of Gojoseon 장평왕 (r. 251–232 BCE)

40.  King Jongtong of Gojoseon 종통왕 (r. 232–220 BCE)

41.  King Ae of Gojoseon 애왕 (r. 220–195 BCE)

 

استاد صفی نژاد

به مناسبت هشتاد و چهارمین زادروز استاد جواد صفی نژاد، شرح حال کوتاهی از ایشان و آثارش را در ادامه مطلب بخوانید.
ادامه نوشته

جشن مهرگان

امروزه زرتشتیان در دهم مهرماه جشن مهرگان را برگزار می کنند. در حالی که جشن مهرگان در روز مهر (شانزدهم) از ماه مهر برگزار می شود.

حدود 90 سال پیش بود که تقویم هجری خورشیدی در ایران رسمیت یافت. در این تقویم، شش ماه نخست سال 31 روزه تعیین شد. این در صورتی بود که در تقویم کهن زرتشتی، همه ماههای سال دارای 30 روز بود و پنج روز اضافی نیز پس از پایان اسفند ماه قرار داشت. از همین رو است که جشنهای ایرانی و زرتشتی با در نظر گرفتن 6 روز اضافه شده به شش ماه نخست سال، عقب آمده اند. مهرگان در دهم مهر و جشن سده در 4 بهمن برگزار می شود.

در ایران باستان، هر یک از سی روز ماه، به نام یکی از ایزدان نامگذاری شده بودند. هنگامی که نام روز با نام ماه یکسان می شد، جشن ویژه ای بر پا می گشت. این جشنها عبارتند از:

فروردینگان در 19 فروردین

اردیبهشتگان در 3 اردیبهشت

خردادگان در 6 خرداد

تیرگان در 13 تیر

امردادگان در 7 امرداد

شهریورگان در 4 شهریور

مهرگان در 16 مهر

آبانگان در 10 آبان

آذرگان در 9 آذر

دیگان در 8 و 15 و 23 و 30 دی

بهمنگان در 2 بهمن

اسفندگان در 5 اسفند

ایرانیان بر این باورند که فریدون در روز مهرگان بر ضحاک چیره شد و او را در کوه دماوند در بند کرد.

با آرزوی گسترش مهر در سراسر جهان در همه زمانها

 

پادشاهی کوگوریو

پادشاهی کوگوریو در شبه جزیره کره

دولت کوگوریو در سال 37 پ.م در شمال کره تأسیس شد و تا 21 سپتامبر 668م پابرجا ماند. پایتخت این دولت در 40 سال نخست در جولبون (هوانرِن امروزی: 41 و 16 شمالی، 125 و 22 شرقی) بود و سپس به گونگنائه (جیان امروزی در استان جیلین در چین: 41 و 8 شمالی، 126 و 11 شرقی)، در صد کیلومتری شرق جولبون  منتقل شد. پایتخت کوگوریو در 427م از گونگنائه به پیونگ یانگ (39 و 2 شمالی، 125 و 45 شرقی)، در 250 کیلومتری جنوب غربی گونگنائه برده شد و تا فروپاشی این پادشاهی، پایتخت در همانجا باقی ماند. قلمرو کوگوریو در سال 476م به بیشترین گستره خود رسید. جمعیت این پادشاهی در هنگام فروپاشی در سال 668م، حدود سه و نیم میلیون نفر بود.

پس از سقوط دولت کوچوسون در سال 108 پ.م، شبه جزیره کره زیر فرمان امپراتوری چین قرار گرفت. مردم کره کوشیدند تا خود را از زیر سلطه امپراتوری هان خارج کنند. نتیجه این کوششها، ایجاد حکومتهای محلی مانند پویو بود.

حکومت پویو در اواخر سده دوم پیش از میلاد در منچوری تشکیل شد و تا 494م پابرجا بود. پایتخت آن در جایی بود که امروزه شهر نونگ آن (44 و 26 شمالی، 125 و 10 شرقی) در استان جیلین چین واقع است. حکومت پویو شرقی در سال 86 پ.م از پویو جدا شد و تا 410م به حیات خود ادامه داد. دومین شاه پویو شرقی گوموا نام داشت که از 48 تا 7پ.م فرمان راند. گوموا روزی در پای یک کوه، بانو یوهوا (دختر رودخانه هابک) را دید و او را به کاخ خود برد. یوهوا از هاموسو (پسر آسمان) باردار شده بود و جومونگ را به دنیا آورد. جومونگ مورد رشک برادران خود (پسران گوموا) قرار گرفت و ناچار به گریز شد. او به جولبون گریخت و در 21 سالگی توانست پادشاهی کوگوریو را در آنجا تأسیس کند. (37 پ.م)

گوموا در سال 7پ.م درگذشت و پسرش تسو به شاهی پویو شرقی رسید. جنگ میان تسو و جانشینان جومونگ ادامه داشت تا آنکه نوه جومونگ در سال 22م توانست تسو را از پای درآورد.

ششمین پادشاه که تائجو نام داشت، در 6 سالگی بر تخت نشست و 93 سال فرمان راند. او رتبه دوم را در میان شاهان همه تاریخ، از نظر مدت پادشاهی داراست. رتبه نخست از آن پِپی دوم است که 94 سال فرعون مصر بود (سده بیست و سوم پیش از میلاد).

دودمان هان در سال 220م سقوط کرد و دولت وِی در شمال چین به قدرت رسید. این دولت در سال 244م به شبه جزیره لیائودونگ در غرب کوگوریو حمله کرد و سپس به مرزهای کوگوریو نیز لشکر کشید و پایتخت آن را به دست غارت داد.

کوگوریو در سال 313م به لیائودونگ لشکر کشید و توانست پادگان چینی لِلانگ را تصرف کند. بدین ترتیب، سلطه چهارصد ساله چین بر شمال کره پایان یافت.

هسیانبِی ها که از اهالی مغولستان بودند و بر بخشی از چین هم فرمان می راندند، در زمستان آغاز سال 342م به کوگوریو حمله کردند. آنان پس از غارت پایتخت، بسیاری از اهالی کوگوریو را به اسارت گرفتند. قلمرو پویو نیز که در شمال شرق کوگوریو واقع بود، در سال 346م توسط هسیانبی ها غارت شد.

در سال 371م، پادشاه پاکچه (گونچوگو) به کوگوریو حمله کرد و شاه کوگوگ وون را در نبردی نزدیک پیونگ یانگ از پای درآورد. دولت پاکچه در جنوب غرب شبه جزیره کره قرار داشت و از سال 18 پ.م تا سال 660م فرمانروایی می کرد.

هفدهمین شاه کوگوریو که سوسوریم نام داشت، در سال 372م آیین بودا را، مذهب رسمی کشور اعلام کرد.

ارتش کوگوریو در زمان پادشاهی گوانگاتو (391 تا 413م) به اوج نیرومندی خود رسید. این پادشاه توانست بر 64 شهر و 1400 روستا دست یابد. او با خُتَنیهای مغولستان و دولتهای پویو در شمال، شیلا و پاکچه در جنوب و ژاپن در آن سوی دریای شرق وارد جنگ شد و به پیروزی دست یافت. دولت یان پسین نیز که بر شرق چین فرمان می راند، در سال 404م از گوانگاتو شکست خورد. یک سنگ نوشته از این پادشاه به جا مانده که در شهر جیان قرار دارد. قلمرو کوگوریو در زمان گوانگاتو سه چهارم شبه جزیره کره را شامل می شد و بخشی از گوشه جنوب شرقی روسیه کنونی را هم در بر داشت.

جانگسو که جانشین گوانگاتو شد، در سال 479م توانست به همراه خان روران، بر طوایف دیدویو در شرق مغولستان چیره شود و قلمرو پادشاهی کوگوریو را به بیشترین حد خود برساند.

حکومت پویو در سال 494م توسط پادشاهی کوگوریو برچیده شد.

در اوایل سده ششم میلادی پادشاهی کوگوریو دچار جنگ داخلی شد و رو به نشیب گذاشت. دو پادشاهی شیلا و پاکچه همدست شدند و در 551م به جنوب کوگوریو تاختند و دست به غارت زدند. پادشاهی شیلا از میانه سده ششم کوشید تا روابط خود را با امپراتوری چین گسترش دهد. نتیجه این کوششها، ورود فرهنگ و فنون از سرزمین چین به قلمرو شیلا در جنوب شرق کره بود. سرانجام نیز دو پادشاهی پاکچه و کوگوریو توسط شیلا و با همدستی امپراتوری چین برچیده شدند.

در ژوئن 598م نبرد لینیوگوان در گذر شانهای (40 و 1 شمالی، 119 و 45 شرقی) در 300 کیلومتری شرق پکن روی داد. سپاه 70 هزار نفری کوگوریو و مغولان توانست بر سپاه 300 هزار نفری امپراتوری سویی چیره شود. دولت سویی در سال 589م بر سراسر چین دست یافت و پس از چهار سده سرزمین چین دوباره زیر فرمان یک امپراتوری درآمد. چینیها بار دیگر در سال 612م از کره ایها شکست خوردند. این بار سپاه 300 هزار نفری سویی به پیونگ یانگ حمله کرد. این سپاه در حال گذر از رود سالسو در نزدیکی پایتخت بود که کره ایها سد روی رودخانه را شکستند و همه چینیها غرق شدند.

یونگنیو که در 618م به شاهی رسید، تصمیم گرفت تا از نیرومندتر شدن سرداری به نام یون گاسومون جلوگیری کند و او و همراهانش را از پای درآورد؛ ولی گاسومون پیشدستی نمود و شاه را در زمستان 642م بکشت. بوجانگ به شاهی برگزیده شد ولی یون گاسومون فرمانروای حقیقی بود. امپراتور چین (تایزونگ) در تابستان 645م به کوگوریو لشکر کشید. چینیها با همراهی پادشاهی شیلا در سال 660م بر قلمرو پاکچه در جنوب غرب کره حمله کردند و این دولت را برانداختند. کوگوریو در سالهای 661 و 662م مورد حمله قرار گرفت ولی پیروز شد. یون گاسومون در پاییز 666م درگذشت و پسرش یون نامسانگ به فرماندهی سپاه رسید.

شهر سیسونگ (فوشون کنونی: 41 و 52 شمالی، 123 و 54 شرقی) در سال 667م به تصرف چینیها درآمد. شهر پویو (سیپینگ کنونی: 43 و 10 شمالی، 124 و 22 شرقی) نیز در بهار 668م تصرف شد. سرانجام در 21 سپتامبر 668م، پیونگ یانگ که در محاصره ارتش شیلا بود، توسط آنان و با همراهی چینیها گشوده شد و سراسر شبه جزیره کره زیر فرمان پادشاهی شیلا قرار گرفت.

شاهان کوگوریو

 

Goguryeo

1.     King Chumo 37-19 BCE

2.     King Yuri 19 BCE-18 CE

3.     King Daemusin 18-44

4.     King Minjung 44-48

5.     King Mobon 48-53

6.     Taejo the Great 53-146

7.     King Chadae 146-165

8.     King Sindae 165-179

9.     King Gogukcheon 179-197

10.                        King Sansang 197-227

11.                        King Dongcheon 227-248

12.                        King Jungcheon 248-270

13.                        King Seocheon 270-292

14.                        King Bongsang 292-300

15.                        King Micheon 300-331

16.                        King Gogug-won 331-371

17.                        King Sosurim 371-384

18.                        King Gogug-yang 384-391

19.                        King Gwanggaeto 391-413

20.                        King Jangsu 413-490

21.                        King Munja 491-519

22.                        King Anjang 519-531

23.                        King An-won 531-545

24.                        King Yang-won 545-559

25.                        King Pyeong-won 559-590

26.                        King Yeong-yang 590-618

27.                        King Yeong-nyu 618-642

28.                        King Bojang 642-668

 

رویدادهای تاریخی  مهرماه

رویدادهای تاریخی مهرماه

 

23 سپتامبر 480 پ.م: تولد اوریپید، نمایشنامه نویس یونانی که در 406 پ.م درگذشت.

23 سپتامبر 63 پ.م: تولد اوکتاویانوس آگوستوس، نخستین امپراتور روم؛ او در 27 پ.م به امپراتوری رسید و در 14م درگذشت.

23 سپتامبر 696م: درگذشت جین ژونگ، شاه ختن، پس از 21 سال حکومت

23 سپتامبر 867م: کشته شدن ميخائيل سوم (دائم الخمر)، امپراتور بيزانس، در 27 سالگي، پس از 25 سال سلطنت؛ باسيليوس يكم جانشين او شد و تا 886م فرمان راند.

1 مهر 355خ: درگذشت ركن الدوله حسن بن بويه ديلمي، حاكم ري و همدان، پس از 42 سال حكومت؛ او قلمرو خود را میان سه پسرش (مؤيدالدوله، فخرالدوله، عضدالدوله) بخش كرد.

1 مهر 374خ: درگذشت ابن نديم (ابوالفرج محمد بن اسحاق بغدادي)، نويسنده عرب، در 85 سالگي؛ «الاوصاف و التشبيهات» و «الفهرست» از آثار اوست. الفهرست، دايره المعارفي درباره علوم زمان و دانشمندان و آثار آنهاست.

23 سپتامبر 1215م: تولد قوبیلای قاآن، امپراتور مغولی چین و نوه چنگیزخان، در مغولستان؛ او در 1260م به قدرت رسید و در 1294م درگذشت.

23 سپتامبر 1259م: درگذشت منگو قاآن، رهبر مغولان، پس از 10 سال فرمانروایی؛ قوبيلاي، 9 ماه بعد، جانشين پدرش شد و تا 1294م در مغولستان و چین فرمان راند. در زمان سلطنت قوبيلاي قاآن، حدود غربي متصرفات مغول از حكومت مركزي مغولستان مستقل شدند.

1 مهر 655خ: درگذشت نجم الدین ابوعمر بن علی کاتبی قزوینی، حکیم و اخترشناس ایرانی؛ کتاب «بحر الفواید» از آثار اوست.

24 سپتامبر 768م: درگذشت پپن سوم (کوتوله)، شاه فرانکها، در 54 سالگی، پس از 16 سال فرمانروایی؛ کارلمان و شارلمانی جانشین پدرشان شدند. کارلمان سه سال بعد درگذشت ولی شارلمانی تا 814م فرمان راند.

2 مهر 515خ: آغاز خلافت مقتفی عباسی در بغداد که تا 539خ ادامه یافت.

25 سپتامبر 275م: کشته شدن اورلیانوس، امپراتور روم در 61 سالگی؛ او زاده 9 سپتامبر 214م بود و در 9 سپتامبر 270م به سلطنت رسید.

25 سپتامبر 1294م: درگذشت راجر بیکن، شیمیدان و فیلسوف و کشیش انگلیسی، در 80 سالگی

25 سپتامبر 1396م: شكست سپاه 60 هزار نفري فرانسه و مجارستان از سپاه 40 هزار نفري عثماني و سپاه 5 هزار نفري صربها، در نيكوپوليس، واقع در شمال شرقي تركيه كنوني؛ بلغارستان ضميمه امپراتوري عثماني شد و تا 1878م ايالتي از عثماني بود.

26 سپتامبر 376م: سقوط دولت لیانگ پیشین در چین، پس از 56 سال فرمانروایی

4 مهر 1خ: ورود پیامبر اسلام به شهر یثرب؛ این شهر را از آن پس مدینه النبی خواندند.

4 مهر 59خ: شهادت میثم تمّار در کوفه؛ او از یاران امام علی (ع) بود.

4 مهر 62خ: سنگ باران شدن شهر مکه توسط سپاهیان یزید بن معاویه

4 مهر 96خ: درگذشت سلیمان بن عبدالملک، خلیفه اموی، در 38 سالگی، پس از سه سال خلافت؛ عمر بن عبدالعزیز جانشین پسرعمویش شد و دو سال فرمان راند.

26 سپتامبر 966م: ایجاد کشور واحد لهستان و آغاز حکومت میشیکو در آنجا که تا 992م ادامه داشت.

4 مهر 350خ: درگذشت ابوالقاسم طبراني، محدث فلسطيني، در 97 سالگي؛ «معجم كبير»، «معجم وسط»، «معجم صغير» و «دلائل النبوّه» از آثار اوست.

4 مهر 808خ: شکست قراقیونلوها از شاهرخ تیموری در سلماس

5 مهر 241خ: درگذشت طاهر بن عبدالله، پنجمین حاکم طاهری خراسان، در 44 سالگی، پس از 18 سال حکومت؛ محمد جانشین پدرش شد و تا 252خ فرمان راند.

5 مهر 320خ: درگذشت بُختیشوع چهارم، پزشک مسیحی ایرانی، در بغداد

27 سپتامبر 1290م: وقوع زلزله 8 ریشتری در چیهلی در چین (41 و 30 شمالی، 119 و 18 شرقی) موجب مرگ صد هزار تن شد.

5 مهر 951خ: تولد صدرالدین محمد شیرازی (ملا صدرا)، فیلسوف ایرانی؛ او در اسفند 1019خ درگذشت.

5 مهر 1036خ: درگذشت حاجی خلیفه (مصطفی بن عبدالله کاتب چلبی)، مورخ ترک اهل عثمانی، در 49 سالگی؛ کتاب «کشف الظنون» که فهرستی از آثار دانشمندان مسلمان است، از کارهای اوست.

28 سپتامبر 681 پ.م: درگذشت هومبان هالتاش یکم، شاه عیلام، پس از 7 سال فرمانروایی؛ هومبان هالتاش دوم جانشین او شد و تا سپتامبر 675 پ.م  فرمان راند.

28 سپتامبر 551 پ.م: تولد کنفوسیوس، فیلسوف چینی؛ او در 479 پ.م درگذشت.

28 سپتامبر 480 پ.م: شکست ایرانیان از آتنیها در نبرد دریایی سالامیس

28 سپتامبر 48 پ.م: کشته شدن پمپئوس، سیاستمدار رومی، در 58 سالگی در مصر

28 سپتامبر 189م: آغاز امپراتوری شیان در چین که تا 220م ادامه یافت. او آخرین امپراتور از دودمان هان بود.

28 سپتامبر 527م: اعدام ایچادون، راهب بودایی اهل کره، در 26 سالگی در قلمرو پادشاهی شیلا؛ پوپهونگ (شاه شیلا در کره) پس از این رویداد، آیین بودا را مذهب رسمی شیلا اعلام کرد.

28 سپتامبر 600م: تولد حضرت علی (ع) که در 661م به شهادت رسید.

6 مهر 141خ: آغاز قیام محمد نفس زکیه در مدینه؛ او از نوادگان امام حسن مجتبی بود و در 18 آذر همین سال به شهادت رسید.

6 مهر 192خ: کشته شدن امین، ششمین خلیفه عباسی، در 27 سالگی در بغداد، پس از 4 سال خلافت؛ مأمون که در مرو بود، جانشین برادرش شد و تا 212خ فرمان راند.

6 مهر 446خ: گشایش مدرسه نظامیه در بغداد

28 سپتامبر 1243م: تصرف سرزمین تبت به دست قوبیلای قاآن (نوه چنگیزخان مغول)

29 سپتامبر 522 پ.م: کشته شدن گئومات (بردیای دروغین)، شاه ایران، به دست داریوش هخامنشی، پس از 6 ماه پادشاهی؛ داریوش به شاهی رسید و تا 486 پ.م فرمان راند.

29 سپتامبر 106 پ.م: تولد پمپئوس، سیاستمدار رومی که در 48 پ.م کشته شد.

7 مهر 590خ: تولد ابن خلّکان، مورخ عراقی، در موصل؛ او در 661خ درگذشت.

7 مهر 797خ: شکست آق قیونلوها از قراقیونلوها در مرج دابیق

30 سپتامبر 420م: درگذشت قدیس جروم در 73 سالگی؛ او نسخه ولگات از کتاب مقدس را از زبان عبری به لاتین برگرداند.

8 مهر 354خ: درگذشت منصور بن نوح سامانی، حاکم فرارود و خراسان، پس از 14 سال فرمانروایی

8 مهر 567خ: پایان سرایش منظومه لیلی و مجنون با کوشش نظامی گنجوی

30 سپتامبر 1520م: درگذشت سلیم یکم، سلطان عثمانی، در 50 سالگی، پس از 8 سال فرمانروایی؛ سلیمان قانونی جانشین پدرش شد و تا 1566م فرمان راند.

اکتبر 693 پ.م: درگذشت هالوشو اینشوشیناک، شاه عیلام، پس از 6 سال فرمانروایی؛ کوتیر ناخونته سوم جانشین او شد و 9 ماه فرمان راند.

اکتبر 263م: سقوط دولت شو در چین، پس از 42 سال فرمانروایی

اکتبر 384م: ورود آیین بودا به قلمرو دولت پاکچه در جنوب کره، با ورود مارانانتا (راهب هندی) از چین به پاکچه

اکتبر 554م: پیروزی نارسس بیزانسی بر فرانکها و آلامانها در نبرد ولتورنوس؛ بدین ترتیب، جنگهای گوتیک پس از 19 سال پایان یافت.

اکتبر 635م: شکست ایرانیان از اعراب مسلمان در کنار رود بُوَیب در نزدیکی کوفه

اکتبر 741م: شکست سپاه 20 هزار نفری کلثوم بن ایاض (والی اموی افریقیه) از سپاه 40 هزار نفری مخالفان و بربرها (به رهبری خالد بن حمید زناتی)، در نبرد باگدورا (کنار رود سبو در نزدیکی شهر فاس مراکش)؛ کلثوم در این جنگ کشته شد.

اکتبر 812م: درگذشت ابراهیم بن اغلب، پایه گذار دولت اغلبیان در تونس، در 55 سالگی، پس از 13 سال فرمانروایی؛ دولت اغلبیان تا 909م پابرجا بود.

اکتبر 972م: تأسیس دولت زیریان در تونس که تا 1148م پابرجا بود.

1 اکتبر 331 پ.م: شکست ایرانیان از اسکندر مقدونی در نبرد گوگمل (دشت شتر) در میان رودان

9 مهر 236خ: درگذشت یوحنا بن ماسویه، پزشک مسیحی ایرانی، در سامرا (مرکز خلافت عباسی)

1 اکتبر 976م: درگذشت حکم دوم، نهمین حاکم اموی اندلس، پس از 15 سال فرمانروایی؛ هشام جانشین پدرش شد و تا 1009م فرمان راند.

1 اکتبر 1207م: تولد هنری سوم، شاه انگلستان؛ او در 9 سالگی به شاهی رسید و در 1272م درگذشت.

9 مهر 967خ: آغاز پادشاهی شاه عباس صفوی در ایران که تا دیماه 1007خ ادام داشت.

2 اکتبر 534م: درگذشت آتالاریک، شاه اوستروگوت ایتالیا، در 18 سالگی، بر اثر زیاده روی در عمل جنسی، پس از 8 سال فرمانروایی

2 اکتبر 1187م: تصرف بیت المقدس به دست صلاح الدین ایوبی (سلطان مصر و شام)؛ بدین ترتیب، حکومت 88 ساله مسیحیان بر این شهر پایان یافت.

2 اکتبر 1552م: تصرف شهر غازان پس از 50 روز محاصره توسط سپاه 150 هزار نفری روسها؛ کشتار مردم از 13 اکتبر آغاز گردید و 30 هزار تن از مسلمانان کشته شدند.

3 اکتبر 2333 پ.م: تأسیس پادشاهی کوچوسون در شبه جزیره کره توسط دانگون وانگوم، بر پایه روایات ملی کره

3 اکتبر 780م: آلپ قتلغ بیلگه (خان اویغورها در مغولستان)، آیین مانوی را دین رسمی اویغورها اعلام کرد.

4 اکتبر 610م: کشته شدن فوکاس، امپراتور بیزانس، پس از 8 سال فرمانروایی؛ هراکلیوس جانشین او شد و تا 641م فرمان راند.

12 مهر 71خ: کشته شدن عبدالله بن زبیر، مدعی خلافت، در 69 سالگی در مکه؛ او از سال 63خ خود را خلیفه دانسته و بر بخش وسیعی از قلمرو اسلامی فرمان می راند. مرگ ابن زبیر را در 13 بهمن نیز گفته اند.

12 مهر 464خ: تصرف شهر میافارقین در دیاربکر به دست فخرالدوله و سقوط دولت بنی مروان، پس از 95 سال حکومت

12 مهر 729خ: درگذشت ابن قيّم جوزيه (شمس الدين ابوبكر محمد بن ابوبكر زرعي)، فقيه و متكلم حنبلي مذهب، در 58 سالگي در دمشق؛ انديشه هاي او موجد فرقه سلفيه بود.

4 اکتبر 1582م (22 مهر 961خ): اصلاح تقویم مسیحی (ژولیانی) توسط پاپ گرگور؛ فردای آن روز به جای 5 اکتبر، 15 اکتبر (23 مهر) شد.

5 اکتبر 197 پ.م: شکست مقدونیها از رومیها در نبرد کینوسکِفاله در تسالی؛ بدین ترتیب چیرگی 140 ساله مقدونیه بر یونان و صربستان (ایلیری) و مدیترانه پایان یافت.

13 مهر 344خ: درگذشت ابوحاتم محمد بُستي، مورخ و محدث ايراني؛ «اتباع التابعين»، «ثقات»، «الجرح و التعديل» از آثار اوست.

5 اکتبر 1056م: درگذشت هاینریش سوم، شاه آلمان، پس از 17 سال فرمانروایی؛ هاینریش چهارم جانشین پدرش شد و تا 1105م فرمان راند.

6 اکتبر 105 پ.م: شکست سپاه 80 هزار نفری رومیان از سپاه 200 هزار نفری کیمبریها و توتونها در نبرد آراسیو (کنار رود رن در فرانسه)؛ همه رومیان و 59 هزار تن از ژرمنها کشته شدند.

6 اکتبر 68 پ.م: شکست تیگران (شاه ارمنستان) از لوکولوس (سردار رومی) در آرتاکساتا

6 اکتبر 23م: کشته شدن وانگ مانگ، امپراتور چین، در 68 سالگی، پس از 14 سال فرمانروایی؛ او اندیشه های سوسیالیستی داشت.

6 اکتبر 64م: آغاز کشتار هزاران مسیحی در شهر رم به فرمان امپراتور نرون؛ او آتش سوزی سه ماه پیش شهر را به مسیحیان نسبت داده بود. پتروس (پیتر) که از یاران حضرت عیسی شمرده می شد، در همین روز و در زندان کشته شد. او نخستین پاپ در کلیسا شمرده می شود.

6 اکتبر 877م: درگذشت شارل دوم (کچل)، شاه فرانسه، در 54 سالگی، پس از 34 سال فرمانروایی

14 مهر 370خ: برکنار شدن طائع، بیست و چهارمین خلیفه عباسی، توسط بهاء الدوله دیلمی، پس از 17 سال خلافت؛ قادر جانشین پسرعمویش شد و تا 410خ فرمان راند. طائع در 382خ درگذشت.

6 اکتبر 1014م: درگذشت ساموئل، شاه بلغارها، در 69 سالگی، پس از 17 سال فرمانروایی

14 مهر 849خ: درگذشت شمس الدين محمد بن حسام خوسفي، شاعر ايراني؛ «ديوان اشعار» و مثنوي «خاوران نامه» در شرح جنگهاي حضرت علي، از آثار اوست.

14 مهر 876خ: درگذشت محمد هروی (میرخواند)، مورخ ایرانی؛ «روضه الصفا» از اوست.

14 مهر 1285خ: گشایش مجلس شورای ملی در ایران

6 اکتبر 1948م: وقوع زلزله 7 ریشتری در عشقاباد (اشکاباد) در ترکمنستان موجب مرگ 110 هزار تن شد. این زلزله موجب گشایش در کار باستان شناسان برای کشف آثار اشکانیان در منطقه شد.

7 اکتبر 562 پ.م: درگذشت نبو کودوری اوسور دوم (بختنصر)، شاه بابل، پس از 42 سال فرمانروایی

15 مهر 586خ (30 سپتامبر 1207م): تولد جلال الدین محمد بلخی، عارف و شاعر ایرانی، در بلخ؛ او در جوانی به آناتولی رفت و در دیماه 652خ درگذشت.

16 مهر 279خ: درگذشت محمد بن زید، حاکم علوی طبرستان، در گرگان، پس از 16 سال فرمانروایی؛ طبرستان تا 293خ بخشی از قلمرو سامانیان شد.

8 اکتبر 1256م: گشایش دانشگاه سوربن در پاریس، به کوشش روبر دو سوربن (کشیش دربار لویی نهم)

17 مهر 154خ: درگذشت منصور دوانیقی، دومین خلیفه عباسی، در 66 سالگی در نزدیکی مکه

17 مهر 531خ: درگذشت سلطان مسعود سلجوقی، فرمانروای غرب ایران، در 43 سالگی در همدان، پس از 18 سال حکومت

17 مهر 551خ: درگذشت موفق الدین خوارزمی، فقیه و شاعر ایرانی؛ «مقتل الحسین» معروف به مقتل خوارزمی از آثار اوست.

10 اکتبر 19م: کشته شدن گرمانیکوس، سردار رومی و برادرزاده امپراتور تیبریوس، در 33 سالگی در انطاکیه

10 اکتبر 680م (21 مهر 59خ): شهادت امام حسین (ع) و یارانش در دشت کربلا

10 اکتبر 732م: شکست مسلمانان به فرماندهی عبدالرحمان قافقی (والی اندلس) از فرانکها (به رهبری شارل مارتل)، در نبرد پواتیه واقع در 235 کیلومتری جنوب غربی پاریس

10 اکتبر 1291م: پایان سفر 20 ساله مارکو پولو (جهانگرد ونیزی) به آسیا؛ او سفرش را در 24 آوریل 1271م آغاز کرده بود.

19 مهر 84خ: درگذشت عبدالملک بن مروان، پنجمین خلیفه اموی، در 61 سالگی، پس از 20 سال خلافت؛ ولید جانشین پدرش شد و تا سال 94خ فرمان راند.

19 مهر 674خ: کشته شدن بایدو، ایلخان مغولی ایران، در اوجان، پس از 6 ماه حکومت؛ غازان خان در 6 آبان وارد تبریز شد و به ایلخانی رسید و تا 683خ فرمان راند.

11 اکتبر 1335م: تولد تائجو، شاه کره؛ او پادشاهی چوسون را در 1392م تأسیس کرد که تا 1910م پابرجا ماند. تائجو در 1408م درگذشت.

12 اکتبر 322 پ.م: خودکشی دموستن، سیاستمدار آتنی، در 61 سالگی در کالائوریا؛ او در محاصره مقدونیها بود.

20 مهر 604خ: درگذشت ناصر، سی و چهارمین خلیفه عباسی، در 68 سالگی، پس از 45 سال خلافت

12 اکتبر 1492م: رسیدن کریستوف کلمب به قاره آمریکا

13 اکتبر 539 پ.م: تصرف بابل توسط ایرانیان (به فرماندهی گئوبارو)

13 اکتبر 54م: کشته شدن کلایوس، امپراتور روم، در 63 سالگی، پس از 13 سال فرمانروایی؛ نرون جانشین ناپدری خود شد و تا سال 68م فرمان راند.

13 اکتبر 406م: ابداع الفبای ارمنی توسط مسروپ ماشتوتز

13 اکتبر 409م: گذشتن واندالها و آلانها و سوئبها از کوههای پیرنه و ورود آنها به اسپانیا

13 اکتبر 533م: تصرف کارتاژ در تونس کنونی به دست بلیساریوس بیزانسی؛ این شهر در سال 439م به دست واندالها افتاده بود.

21 مهر 59خ (روز عاشورا): تولد سلیمان بن مهران کوفی، محدث شیعه مذهب؛ او در سال 144خ درگذشت.

13 اکتبر 1095م: درگذشت المعتمد محمد بن عبّاد لخمی، شاعر عرب و سومین و آخرین حاکم عبّادی سویل (اشبیلیه) در اسپانیا، در 56 سالگی در زندان اقمات مراکش؛ او از 1069 تا 1091م فرمان راند و به دست مرابطون دربند شد.

13 اکتبر 1307م: آغاز دستگیری و کشتار شهسواران پرستشگاه در فرانسه، به خواست پاپ؛ آنان در خلال جنگهای صلیبی دارایی بسیار اندوخته بودند و از شاه هم فرمان نمی بردند.

22 مهر 107خ: درگذشت حسن بصری، از تابعین و یکی از هشت زاهد مشهور، در 86 سالگی در عراق

22 مهر 271خ: درگذشت محمد بن عیسی ترمذی، محدث ایرانی، در 68 سالگی؛ تاریخ مرگ او را 28 فروردین همین سال نیز گفته اند.

22 مهر 271خ: درگذشت معتمد، پانزدهمین خلیفه عباسی، در 49 سالگی، پس از 22 سال خلافت

14 اکتبر 996م: درگذشت عزیز، پنجمین خلیفه فاطمی مصر، در 41 سالگی، پس از 21 سال فرمانروایی؛ حاکم در 23 اکتبر جانشین پدرش شد و تا 1021م فرمان راند.

14 اکتبر 1184م: درگذشت یوسف بن عبدالمؤمن موحدی، حاکم مراکش و اندلس، در اشبیلیه (سویل)، پس از 21 سال فرمانروایی؛ یعقوب جانشین پدرش شد و تا 1198م فرمان راند.

15 اکتبر 70 پ.م: تولد ویرژیل، شاعر رومی؛ او در سال 19 پ.م درگذشت.

15 اکتبر 625م: تولد بالاج چان کاویل، نخستین شاه دوسپیلاس در گواتمالا؛ او در 629م به شاهی رسید و در 648م درگذشت.

15 اکتبر 788م: درگذشت عبدالرحمان یکم، نخستین حاکم اموی اندلس، در 60 سالگی، پس از 32 سال فرمانروایی؛ دولت امویان اندلس که توسط او تأسیس شده بود، تا 1031م پابرجا ماند.

15 اکتبر 912م: درگذشت عبدالله بن محمد، هفتمین حاکم اموی اندلس، پس از 24 سال فرمانروایی؛ عبدالرحمان بن محمد جانشین نیای خود شد و تا 961م فرمان راند.

23 مهر 319خ: درگذشت داوود بن دیلم، پزشک ایرانی، در بغداد

23 مهر 366خ: گشایش رصدخانه دیلمی به سرپرستی ابوسهل بن رستم کوهی طبری

23 مهر 753خ: درگذشت سلطان اویس جلایر، حاکم عراق، در 38 سالگی در تبریز، پس از 18 سال حکومت؛ مرگ او را در 23 آبان نیز گفته اند.

16 اکتبر 385م: درگذشت فو جیان دوم، شاه چئین پیشین در چین، در 48 سالگی، پس از 28 سال فرمانروایی

16 اکتبر 955م: شکست اسلاوها از آلمانها در نبرد رکنیتز

16 اکتبر 961م: درگذشت عبدالرحمان سوم (ناصر)، هشتمین حاکم اموی اندلس، در 72 سالگی، پس از 49 سال فرمانروایی

17 اکتبر 553م: پایان نگارش کتاب جنگها توسط پروکوپیوس، مورخ بیزانسی

25 مهر 32خ: تصرف شهر آنکارا به دست معاویه

25 مهر 615خ: تولد قطب الدین محمود شیرازی، فیلسوف و اخترشناس و پزشک ایرانی؛ او در اسفند 689خ درگذشت.

18 اکتبر 439م: سقوط دولت لیانگ شمالی در چین، پس از 42 سال فرمانروایی

26 مهر 251خ: تولد ابوعلی محمد بن همام اسکافی، محدث شیعه مذهب ایرانی؛ او در دیماه 326خ درگذشت.

26 مهر 319خ: تولد ابوسهل بن رستم کوهی طبری، اخترشناس ایرانی، در طبرستان؛ او رصدخانه دیلمی را در 366خ تأسیس کرد.

26 مهر 374خ: تولد شیخ توسی (محمد بن حسن)، فقیه شیعه مذهب عراقی؛ او در آذر 446خ درگذشت.

26 مهر 619خ: درگذشت محیی الدین ابن عربی، صوفی و عارف عرب، در 75 سالگی در دمشق؛ او پایه گذار عرفان نظری در جهان اسلام است. تاریخ مرگ ابن عربی را در 3 آذر نیز گفته اند.

26 مهر 763خ: درگذشت شاه شجاع، دومین حاکم مظفری فارس، در 51 سالگی، پس از 26 سال فرمانروایی

19 اکتبر 202 پ.م: شکست کارتاژیها از رومیان در نبرد زاما (130 کیلومتری جنوب غرب کارتاژ)؛ بدین ترتیب دومین جنگ پونیک پس از 16 سال پایان یافت و 300 هزار کشته بر جا گذاشت. هانیبال کارتاژی آواره شد و 19 سال بعد خودکشی کرد.

19 اکتبر 439م: تصرف کارتاژ در تونس کنونی به دست گیسریک (شاه واندالها)

27 مهر 63خ: آغاز قیام توابین در کوفه بر ضد خلافت اموی و به خونخواهی کشتگان کربلا؛ این قیام کمی بعد سرکوب شد و ناکام ماند.

19 اکتبر 1061م: درگذشت معز بن بادیس زیری، حاکم تونس، در 56 سالگی، پس از 45 سال فرمانروایی؛ تمیم جانشین پدرش شد و تا 1108م فرمان راند.

19 اکتبر 1216م: درگذشت جان، شاه انگلستان، در 50 سالگی، پس از 17 سال فرمانروایی؛ هنری سوم در 9 سالگی جانشین پدرش شد و تا 1272م فرمان راند.

19 اکتبر 1386م: تصرف شهر صوفیه در بلغارستان توسط ترکان عثمانی

19 اکتبر 1453م: پایان جنگهای صد ساله میان فرانسه و انگلستان، با پیروزی فرانسه؛ این جنگها در سال 1337م آغاز شده بود.

28 مهر 471خ: کشته شدن خواجه نظام الملک توسی، وزیر سلجوقیان ایران، در 75 سالگی در نزدیکی کرمانشاه، توسط یکی از اسماعیلیان

20 اکتبر 2011م: کشته شدن معمر قذافی، دیکتاتور لیبی، در 69 سالگی، پس از 42 سال فرمانروایی

21 اکتبر 479 پ.م: شکست ناوگان ایران از یونان در نبرد دریایی میکال در جنوب غربی آناتولی؛ تنگه های بوسفور و داردانل به دست یونانیان افتاد. برخی تاریخ پژوهان این نبرد را ساخته خیال آتنیها می دانند.

29 مهر 64خ: آغاز قیام مختار ثقفی در کوفه، برای خونخواهی کشتگان کربلا

29 مهر 237خ: شهادت ابن سکّیت (یعقوب بن اسحاق اهوازی)، ادیب شیعه مذهب ایرانی، در 56 سالگی در بغداد؛ او معلم دو پسر متوکل عباسی بود.

29 مهر 357خ: درگذشت ابن قولویه قمی، محدث ایرانی، در بغداد

29 مهر 427خ: درگذشت ابوکالیجار مرزبان پسر سلطان الدوله دیلمی، حاکم عراق و فارس و کرمان، در 39 سالگی در جناب کرمان؛ او از سال 403خ در فارس، از 407خ در کرمان و از 422خ در عراق فرمان می راند.

21 اکتبر 1422م: درگذشت شارل ششم، شاه فرانسه، در 54 سالگی، پس از 42 سال فرمانروایی؛ شارل هفتم جانشین پدرش شد و تا 1461م فرمان راند.

30 مهر 72خ: ضرب نخستین سکه اسلامی در دمشق

22 اکتبر 726م: درگذشت ایتسامناج کاویل، شاه دوسپیلاس در گواتمالا، در 53 سالگی، پس از 28 سال فرمانروایی

22 اکتبر 741م: درگذشت شارل مارتل، کاخبان فرانکها، در 55 سالگی، پس از 27 سال حکومت

22 اکتبر 794م: انتقال پایتخت ژاپن از اوزاکا به کیوتو