سال ۲۰۱۲ با تمام فراز و نشيبهايش به پايان رسيد و سال ۲۰۱۳ آغاز شد. تقويم ماياها با گذشت يك دوره ۵۱۲۵ ساله نو شد ولي جهان نابود نشد. هنوز آخر الزمان نيامده است!

حدود چهارصد سال است كه نخستين روز از ماه ژانويه به عنوان آغاز سال مسيحي برگزيده شده است. پيش از آن، نخستين روز از ماه مارس، آغاز سال شمرده مي شد. به همين خاطر است كه در سالهاي كبيسه، يك روز اضافي به آخر ماه فوريه افزوده مي شود. ماه فوريه در سده هاي دور، پايان سال رومي و مسيحي بود و چند سده است كه به دومين ماه سال تبديل شده است.

تقويم مسيحي تا سال ۱۵۸۲ هر چهار سال يك بار كبيسه مي شد. در آن هنگام، تقويم مسيحي ۱۰ روز از جاي اصلي خود كه در سال ۳۲۵م تصويب شده بود، حركت كرده بود. در سال ۳۲۵م، اعتدال بهاري در ۲۱ مارس بود ولي در ۱۵۸۲م، روز ۱۱ مارس آغاز بهار بود. پاپ براي اصلاح تقويم، ۱۰ روز از سال ۱۵۸۲ را برداشت و فرداي روز ۴ اكتبر به ۱۵ اكتبر تبديل شد.

پس از اصلاح تقويم توسط پاپ گرگور، قرار شد كه در تقويم مسيحي، سالهايي كه بر ۱۰۰ قابل بخش هستند، كبيسه نشوند. مانند سالهاي ۱۷۰۰ و ۱۸۰۰ و ۱۹۰۰. البته سالهايي كه مضرب ۴۰۰ هستند، مانند گذشته كبيسه خواهند شد. مانند سالهاي ۲۰۰۰ و ۲۴۰۰م.

تقويم مسيحي پيش از اصلاح گرگوري، هر ۱۳۰ سال يك روز عقب مي افتاد ولي با اصلاح تقويم توسط پاپ، اكنون تقويم مسيحي هر ۲۰ هزار سال يك روز عقب خواهد افتاد. يادآوري مي كنم كه تقويم جلالي يا همان تقويم شمسي هر دو ميليون سال يك روز خطا دارد.